Foro aberto a calquer tipo de información, mais que nada sobre GALICIA: DOCUMENTOS, GASTRONOMIA, ETNOGRAFIA, FOTOS, REPORTAXES, HISTORIA, CONTOS, TRADICIÓNS, ..
Sitio para entretenerse e se cadra, ou ata incluso para aprender uns dos outros. ¿Por qué non? E posible.
Todo esto e o que se vaia ocurrindo, sempre dende o respeto e cortesía mínima hacia os demais aínda sen ter que reprender o verbo. ¿Non sei se me explico?
by rochacarro
Bueno, e daquela tí es dos que vas á FEIRA ou prefires ir ao MERCADO?
Pois efectivamente. O outro día, sen ir máis lonxe, o paisano este que fala a mazo, meténdolle uns jrolos arrimado contra o mostrador da taberna, disertou así como quén non quere a cousa cos tertulianos que se mollaran sobre a cuestión. Que dixeran abertamente se eran dos da feira ou eran dos que ían ao mercado.
Disque depende en cómo vaia a feira e en cómo vaia o mercado. Disque non lle hai que dar moitas máis voltas. Ou sí. Pero eso xa depende de cada quén. "Allá penitas", dí él.
O caso é que ilustrou aos contertulianos, zóspiro vai zóspiro ven, en que un día, cando él era novo, ía á feira ou ao mercado, dependendo dos casos. Había xente que levaba un quilo de patacas (non lembra se de Coristanco ou de Xinzo, pero patacas). Había un grupo que as vendían a 25 pesetas e outro, máis sofisticado, parece ser, en que as vendían a 50, claro está porque tiñan clientes para elas.
Un bó día, a un dos cabezapensantes da feira do lugar, cheo de razón, dixo: Oídeme ben!! A partir de mañán, aquí non se venden máis patacas por menos de 30 pesetas!!!!
Aquí nada de miserias!! Bien!!! Urraaa!! Todos venteando os panos, mantearon ao ilustre e todos máis contentos que uns cucos.
Festa e ledicia si, pero a feira, e o mercado seguiron o seu ritmo, a súa marcha. Os que vendían as patacas a 50 seguiron vendendoas a ese precio, e algúns, e nalgúns sitios moitos, dos que as vendían a 20, deixaron de vendelas, porque os compradores non estaban dispostos ou simplemente non podían pagar as dichosas patacas a 30 pesetas.
Así é que moitos dos feirantes volveron para a casa coas patacas e sin as 20 pesetas que tentaban recadar, e os outros, os compradores, tamén voltaron sen as patacas e sen as 20 pesetas, que en vez gastalas en patacas, porque ían moi caras, mercaron repolo de Betanzos.que naquela hora estaba a 15 pesetas, e tíñache bó mal..
E disque así deste xeito o mundo sigue dando voltas.e ao repolo de Betanzos veulle de moito nabo. Pero deste, do nabo, toca tratar outro día, xa que son palabras maiores. Disque.
Non é por nada pero Franco
paseaba e bañábase nos meses de agosto na praia de Bastiagueiro, no concello
coruñés de Oleiros.
Si, eu non é por nada pero a
cousa foiche así; e non pouco tempo. Foiche cousa duns bos anos. E se foi así,
por qué non se vai lembrar? Pois a eso imos:
O tema tiña o seu xeito xa
que a cristalinas augas de Bastiagueiro quedaban a un tiro de pedra da
residencia rural de verán do Pazo de Meirás, do veciño concello de Sada; e de
camiño cara a capital provincial, donde tiña os seus aposentos, neste caso
urbanos, na Cidade Vella de A Coruña, pasando previamente por Santa Cruz de Liáns.
O caso é que Bastiagueiro,
que por aqueles anos había moitas menos edificacións ao carón do litoral, tiña
tamén o seu aquel á hora de estar debidamente resgardado de calquer incidencia
que poidera ofrecer eventualidades non desexadas. Claro está que a presenza do
visitante veraniego ofrecía para os usuarios habituais do areal oleirense,
certos inconvintes fáciles de imaxinar para con este tipo de situacións.
Queda patente ainda na
memoria de cidadáns da zona como lembran con frescura tal situación,
recolllendo esas lembranzas por parte da prensa, o que supoñía a presenza do
indicado visitante.
O octógono favorito pechábase
co amarre do “Azor” nas augas de Sada, nas inmediacións de Fontán, ir de pesca
ao Coto de Chelo, en Coirós, ou mesmo tampouco lle ofrecía reparos achegarse
ata Ombre en Pontedeume, aos pés das Fragas do Eume e moi preto do Mosteiro de
Caaveiro, e de paso, por aquello de que Ferrol era del Caudillo naquelas datas,
pois tamén se ofrecía a visitar a Ermida da Virxe do Chamorro. Sin esquecer a
ruta cara ao monte da Zapateira por aquelo de ir darlle uns toques de golf ás bolas. E como unha imaxe vale mais que mil palabras, pois aquí deixo unha ligazón da RTVE do No-Do que recolle a cuestión. A película empeza coa cidade de A Coruña para de seguido plasmar a súa presenza en Bastiagueiro. http://www.rtve.es/filmoteca/no-do/not-974/1470339/
Hai outras curiosidades relacionadas coa presenza ou o seu paso por Bastiagueiro que siguen vivas grazas ás publicacións periodísticas, como é o caso cando un
comando de ETA, aló polo ano 1970, disque quixo amañar un atentado contra él. Vamos, que o querían chapodar e non andar con moitas máis voltas.
O sitio exacto parece ser
que era preto da curva de entrada á praia de Bastiagueiro. Curiosamente hoxe
moi preto desa ubicación, levántase unha escultura que lembra ao Ché Guevara,
mesmo na rotonda da estrada que comunica coa localidade veciña de Perillo.
Así é como a memoria
histórica convive felizmente con paso do tempo con personaxes variopintos que
criou a Historia e a convivencia dos/as seres humanos e humanas ao longo dos
anos, das décadas e dos séculos. Refírome á memoria histórica escrita ou non, visualizada ou non, pero sí acontecida, a cal non ten por qué ser recordada nin moito menos. Eso queda á elección de cada quén, para o caso de que haxa elección, dado que se non hai lembranza nin coñecemento pouco hai que lembrar e moiitas menos ganas de coñercer. Bueno, so son suposicións miñas, co cal non facer moito caso.
Mágoa, ou non, será aquel
día, aquel tempo que chegue en que as xeneracións dese tempo futuro,
literalmente non teñan nin idea de quén foi Franco, nin o Ché, nin a Virxe do
Chamorro, María Pita ou quén sabe o que saberán?!! Que mais dá! Se ao final
aínda vai ter razón o paisano que fala a mazo pero namais que cando se pon,
cando dí que “o tempo e o único que escaralla o tempo”. E creo que non lle
falta razón. Sobre todo cando o tempo non é moi bó.
Eso de que “o tempo pon a
cada un no seu sitio”, honestamente creo que é moi relativo, e para eso
remítome á "teoría da relatividade" do indicado paisano que fala a mazo; un teórico de pro que non se anda polas ramas, eso sí, namais que cando se pon.
O tempo ven sendo, algo así
como algo que pasa, ainda que parece que non, e cando te decatas, zás!!, xa
pasou!!É o que ten. Bueno, mellor dito
o que non ten: volta atrás.
Falando de voltas, quén le
diría a algún/ha que Franco algún día podería vir para Galicia de volta, porque
según precisións da prensa, hai un grupo de Chantada,…, si, si, de Chantada, o berce da Muiñeira de…, que ofrecen un sitio…. Aqui deixo a noticia que recolle tal cuestión.
Bueno, pois non hai moito
mais que dicir, namais que de ser certo, o da noticia anterior, ou calquer outra que semellante, cadraría ben o dito de “cantas voltas
da a vida”, … incluso de morto. Ainda que en ese tipo de temas non ten parangón
se o comparamos coa teoría de San Andrés de Teixido (Cedeira), en donde as opcións son
mínimas. Ou vas de vivo ou de morto. Ti elixes. Para que despois non veñas
dicindo que tal e que cual… Eche o que hai. É como as cereixas, ou as tomas ou
as deixas. (Por certo, moi sabrosas as de San Paio de Vilacoba.) Non hai volta atrás. Aquí vas ou vas. (Refírome a San Andrés de Teixido, claro está) Qué é eso de non ir? Vas como
está mandado. Aquí nada de rodeos. Para que despois non veñan dicindo que si
tal e que cual. Vas e namais. Ou polas boas ou polas malas. Aquí non vale o tema da escaleira, que si para arriba ou que si para abaixo. No, no. Vas!!. Ese hipotético problema, o
da escaleira, non é namais porque os outros non saben preguntar, pero eso xa será argumento,
fío condutor, doutra próxima publicación, que agora non é mester.
Volvendo ao caso. Aquí nada
de milongas, nin díxome díxome. Eso de ir por ir, non che é por aí. Aquí vas,
poñas como te poñas. Caralladas as xustas.
Por eso que non hai nada
mellor que as cousas claras, si se pode, claro está. A min esto da Historia,
teño que confesar que sempre me tirou; e un dos personaxes actuáis do panorama
nacional é o escritor Arturo Pérez Reverte. Non tanto por cómo e qué escribe, que
tamén, se non porque o tipo foi correspondente de guerra en varias guerras nas últimas décadas. Lembroo
perfectamente. Eso amigos/as, cuidadito, non é moco de pavo. Só por eso
meréceme un respeto e unha atención especial cando fala/escribe sobre temas
históricos e das miserias do ser humano que deso debe ter unha boa colección
nos seus miolos.
Namais que para aqueles que
non teñan mellor cousa que facer, deixo aquí mais abaixo un vídeo que dura uns 45
minutos. Entendo que o persoal ande moi ocupado e escoitar algo así é para
xente que non temos moito que facer. Entendoo. Claro que sí. Pero aínda así, eu insisto
en indicar que nel fálase un pouco deso (pero un moito á súa vez), das guerras, das guerras civís, da nosa guerra, qué é unha
guerra e ese tipo de cousas. Incluso da nosa. Bueno, da dos nosos avós e
bisavós. Eu nela non tiven. Que conste. Escoitar a alguén mínimamente autorizado, se cadra, ás veces nunca está demais. Hai aclaracións moi interesantes, p.e. sobre o minuto 27 cando se indica cómo temos tal confusión con termos tales como monarquía, república, esquerda, dereita ... En fin, un primor. Aínda que xa o principio non ten desperdicio.
Bueno pero ao final, para
non desviarnos da leria esta, lembrar que eso, que Franco bañábase e paseaba na
praia de Bastiagueiro. Ese é o dato. Aí déixoo.
------------------------------------------------
NOVA PUBLICACION
A loita guerrilleira contra o réxime de Franco tivo como punto de actuación destacado a comarca de Betanzos. En canto á súa organización, na que o Partido Comunista xoga un destacado papel, Abegondo foi un dos puntos en donde se inician os primeiros contacto entre os principais dirixentes.
Un período convulso este da postguerra civil do 36. Na publicación "A loita guerrilleira contra o réxime de Franco en Abegondo e comarca de Betanzos" faise un percorrido de feitos históricos que marcaron a toda unha xeneración. Un relativo cronolóxico desde aqueles primeiros días en que chegan noticias da sublevación de parte do exército no Norte de África ata momentos de máxima tensión que aconteceron no territorio.
A publicación contén datos en cómo se desevolven os primeiros contactos para conformar as partidas organizadas que sexan capaces de desestabilizar ao sistema, as acción mais salientables (morte do crego de Viós, atentado contra a Garda Civil en San Tirso de Mabegondo ou o incendio da Casa do Concello de Abegondo).
Un recopilatorio en definitiva que nos adentra a aqueles anos da década dos 40 do século XX como foi a loita guerrilleira nas aldeas e pobos da comarca de Betanzos e con maior incidencia no concello de Abegondo.
Este libro pretende acercar del modo más ameno y sencillo posible, a aquellas personas que sientan al menos curiosidad por el mundo de la preparación de las oposiciones. De cualquier tipo, puesto que el modus operandi en la inmensa mayoría de ellas es muy similar.
Yo me centro en la Administración Local, los Ayuntamientos y Diputaciones que es lo que más conozco. Después de más de treinta años de experiencia en la Administración Local y con varias oposiciones en el cuerpo aprobadas y otras bastantes más a las que me presenté, he decidido poner mi grano de arena a colaborar con todas aquellas personas que estén interesadas en la tarea de preparar oposiciones a funcionario/a de la Administración Local.
Quiero participar, en colaborar para dar información lo más precisa y detallada posible, para iniciarse y dar los primeros pasos, que siempre son los más difíciles. Quiero dar información precisa, de la que mi generación carecíamos por completo cuando decidimos tomar este rumbo en nuestras vidas. No había internet y había que buscarse la vida con otras fórmulas mucho más rudimentarias. Ahora es todo mucho más sencillo y rápido, al alcance de todo el mundo, por lo que de existir algún problema en ese sentido, sea quizás el exceso de información y no saber seleccionar adecuadamente al barullo que nos vemos sometidos día a día.
Preparar una oposición es tarea ardua no exenta de disciplina, tesón, perseverancia, confianza en uno mismo; aunque cabe precisar que todo eso forma parte no sólo del mundo de las oposiciones. Lo es también ante el reto de la vida misma si queremos triunfar en cualquier otra actividad. No hay más que observar a quien está a nuestro alrededor y fijarnos en negocios, o profesionales que destacan sobre la media de los demás. Para llegar a ese punto han tenido que ser disciplinados, con mucho tesón y perseverancia y no desmayar en el intento. Pues eso mismo es el mundo de las oposiciones. No tiene mayor secreto. Si quieres cambiar algo tu vida comienza por cambiar tú mismo/a. El mundo cambia aunque tú no cambies. Nada cambia en tu vida si no cambias en tu vida. Ponle alegría, decisión y ánimo. Nada cambia si tú no cambias. No esperes a que te cambien las cosas si tú no haces lo posible porque cambien.
El mundo de las oposiciones es arte, una disciplina que requiere orden y entrenamiento, hasta demostrar la capacidad y habilidades necesarias. Es maña y astucia a la vez hasta adquirir destreza que es lo que nos lleva al éxito. Y a ese éxito quiero invitar a todas aquellas personas deseosas de conseguir lo que alguna vez han soñado.
EL INCREIBLE Y SORPRENDENTE MOVIMIENTO DE MASTILES DE BANDERAS DE LA PISCINA MUNICIPAL DE ABEGONDO (A CORUÑA)
¿EFECTO RESONANCIA?
Desde hace años se observa con cierta frecuencia el balanceo que de forma inexplicable se produce en los mástiles de las banderas situadas en la piscina municipal de Abegondo (A Coruña).
Son tres en total. Cuando se produce este fenómeno, a veces el movimiento/balanceo se puede producir en uno sólo, en dos o incluso en los tres a la vez. como ocurre en el vídeo que se muestra más abajo.
Señalar que la situación normal y habitual, lógicamente, es estática total, como pueden imaginar los lectores. Lo sorprendente es que cuando se produce este movimiento, es, sin motivo aparente. Es decir, en días de calma, sin viento aparente, hasta tal punto en que no se ven mover las hojas de los árboles que hay en las inmediaciones.
Se realizaron consultas sobre posibles movimientos sismicos que pudieran afectar al subsuelo consultando fechas y horas exactas registradas previamente, sin que hubiera resultados positivos que pudieran dar como causa del movimiento. (Las consultas se realizaron a organismos oficiales)
Cuando se balancean los tres a la vez, lo hacen a frecuencias distintas, tal como puede apreciarse en el vídeo. A veces la frecuencia con la que se balancean es tal que hace que las pequeñas roldanas que están ubicadas en la parte alta de cada mastil para sujetar el cordon de las banderas emita un sonido que se oye a varios metros de distancia.
El video que aquí se expone es lo ocurrido a media tarde del sábado 6 de enero de 2018 (aunque en el video por equivocación se hable del año 2017). Una tarde sin viento aparente y el balanceo captado así como el sonido es más que ostensible.
Realizadas ciertas indagaciones con expertos cabe la posibilidad que este movimiento sea producido por el viento, aunque sea a una velocidad excesivamente pequeña e imperceptible para el ser humano, y que haga el EFECTO DE RESONANCIA en los mástiles; poniendo como ejemplo lo ocurrido con el Puente de Tacoma.
Salvando las distancias, claro es que si sorprendente fué el balanceo del puente de Tacoma, no es menos sorprendente para quien pueda ver y comprobar in situ los mástiles de la piscina de Abegondo balancear sin motivo aparente en días de total calma de viento.
Por eso y tan solo por eso, acompañado de una total ignorancia sobre el asunto, sigue siendo sorprendente ver balancearlos con la fuerza e intensidad que a veces lo hacen, sorprendiendo un día sí y otro también en días en los que es muy dificil asimilar que pueda ser el viento cuando este, aparentemente no existe.
Aquí queda la cuestión para quien pueda y quiera estudiarla en profundidad.
------------------------------------
NOVA PUBLICACION
A loita guerrilleira contra o réxime de Franco tivo como punto de actuación destacado a comarca de Betanzos. En canto á súa organización, na que o Partido Comunista xoga un destacado papel, Abegondo foi un dos puntos en donde se inician os primeiros contacto entre os principais dirixentes.
Un período convulso este da postguerra civil do 36. Na publicación "A loita guerrilleira contra o réxime de Franco en Abegondo e comarca de Betanzos" faise un percorrido de feitos históricos que marcaron a toda unha xeneración. Un relativo cronolóxico desde aqueles primeiros días en que chegan noticias da sublevación de parte do exército no Norte de África ata momentos de máxima tensión que aconteceron no territorio.
A publicación contén datos en cómo se desevolven os primeiros contactos para conformar as partidas organizadas que sexan capaces de desestabilizar ao sistema, as acción mais salientables (morte do crego de Viós, atentado contra a Garda Civil en San Tirso de Mabegondo ou o incendio da Casa do Concello de Abegondo).
Un recopilatorio en definitiva que nos adentra a aqueles anos da década dos 40 do século XX como foi a loita guerrilleira nas aldeas e pobos da comarca de Betanzos e con maior incidencia no concello de Abegondo.
